Verzopen

Na twee weken hard werken in hun school en deelnemen aan ons na-schools projectje hadden de kinderen van Saraswati Sadan - ons moederorganisatie - wel een adempauze verdiend. Samen met een hele rits Belgen die hier verblijven, nam Herwig (project leider van S.S.). de kinderen op uitstap mee! Gezien we de meeste kinderen reeds goed leerden kennen, was het de uitgelezen gelegenheid om hun families te leren kennen. De kinderen regelden het vervoer (geen sinecure in tijden van olie-schaarste hier), Herwig zorgde voor pick nick en de Belgen trokken de stad in om sportmateriaal te kopen als geschenkje voor de S.S. .

Juni tot augustus betekent in Nepal: Regen Seizoen. De hele dag lang een verzengende hitte en zo rond een uur of vier gaan de hemelsluizen open... De regen valt er met bakken tegelijk uit en laat de stad weer toe even tot adem te komen na de uitputtende hitte. Vandaag kregen we echter een prachtig staaltje van Nepalese wisselvalligheid:

Op deze dag die de dag voor deze kinderen moest worden kwam de regen al van s morgens met liters tegelijk uit de lucht vallen. Maar dat kon de pret niet bederven: we sprongen de bus op en bezochten even buiten Kathmandu een uniek bedevaart waar de pelgrims een liggend Vishnu-beeld vereren. Daarna nog langs Pashupatinat waar naast een lijkenverbranding ook een prachtige tempel te bekijken viel. En nog steeds viel de regen met bakken uit de lucht. We schuilden, plensden en maakten er ondanks de regen een onvergetelijke dag van.

De busrit heen ging gepaard met vrolijke liedjes ('prachtig' Titanic-duet van mezelf met Ranju) en de terugrit met zacht gesnurk (nee, niet van mij) en fijne babbels over liefde, plezier en verdriet. Het leven dus....

Precies dat maakt deze reis zo bijzonder. Dag na dag leren we de mensen hier beter kennen.(Bij sommige zijn we al kind aan huis) Toch, beseffen we dat we deze wereld nooit helemaal zullen begrijpen... Maar deze poging alleen al belooft een van de meest boeiende ervaringen ooit te worden.

Tom